காந்தி சிரிக்க
கஜானாப் பெருக்க
மதுவில் மயங்குகிறான்
இன்றையக் குடி மகன் !
அரை நாள்
அயராது உழைத்தவன்
அரை நொடி மரணத்தை
சேமிக்கிறான் மது (மாது) வில்!
என்ன தான் விஞ்ஞானம்
மெய்ஞ்ஞானம் வளர்ந்தாலும்
வாழ்க்கை தள்ளாடுகிறது
வறுமை தராசில் !
நூறுக்கும் நூற்றி எட்டுக்கும்
ஒரே பாட்டில் தான்
உள்ளே போனால் மரணம்
வெளியே ஏற்றினால் ஜெனனம் !
நீ தள்ளாடினாள்
உன் வீடு தடம் மாறுகிறது
குடிகாரனக்கு குடித்தனம்
இல்லை என்றார்கள்
குமுறுகிறாள் மனைவி !
மூன்று வேலை உணவு
முழு நிலவாக
அரையாடை கோலத்தில்
அண்டை வீட்டைத் தேடுகிறாள்
அடிக்கு பயந்து !
கணவனே கண் கண்ட
தெய்வம் என்பது மருகி
கள்ளச் சாராயமே
கண்டெடுத்த தெய்வமானது
ஒவ்வொரு குடிகாரனுக்கும் !
எவனொருவன் காந்தியை
மதுவில் கரைத்தானோ
அவனே நாளையை
மரணத்தின் மைந்தன்!
குடித்து கடிந்து பேசும் போது
குமரியான மகள்
வெக்கத்தில் விரைக்கிறாள்
வெளி முகம் காட்ட
மரணத்தை தேடி !
சீதையைக் கூட
வேசியாய் பேசும்
மதுச் சொல்
விடிந்ததும் கண்ணீர் வடிக்கிறது
வீதியில் வீற்றிருக்கும்
மனைவி பிணத்தைக் கண்டு !
அய்யோ என்ற போதும்
அகிம்சை ஜெயிக்க வில்லை
அருகில் பிணம்
விதவைக் கோலத்தில் தாய்
ஜெயிலில் மகன் !
தந்தையின் கொடுமையில்
காதலை நேசிக்கிறாள்
காலம் மாற்றும் என்று
கடைசியில் காதலனும் மதுக்
கடையைத் தேடினான்
கண்ணீரில் மாது !
இழிவானக் கூட்டத்தில்
இவனும் ஓர் இயந்திரம் தான்
அரசியல் சூதாட்டத்தில்
அலறி எறிந்தான்
அவசர புத்தியால் அல்ல
ஆல்ஹஹால் போதையால் !
நல்ல வரிகள்...
ReplyDeleteஇந்த நாட்டின் மிகப் பெரிய சாபம்...
மாற வேண்டும்...
இது மாறாது என்று தான் நினைக்கிறேன் அண்ணா. அப்படியே மாறினால் மிகவும் சந்தோஷம் தான் மேலும் இதே தலைப்பில் மீண்டும் தொடரலாம் என்று நினைக்கிறேன்.
Deleteநன்றிகள் அண்ணா