விழி இழந்த போது |
பழியாகும்
காதலுக்கு
|
ஒளியாக
நிற்கிறது
|
வரதட்சணை
...!
|
விழி இழந்த போது ...!
Labels:
சமுதாயக் கவிதைகள்

Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
கனவைச் சுமந்த சில பேர் கல்லறையில் புதைந்து போனார்கள் கல்லறையை சுமந்து கொண்டே பல பேர் கனவை புதைத்துவிட்டார்கள்...
-
நான்கு சிங்கம் பொரித்த நாட்டில் மூன்று எழுத்தாய் ஆட்சி செய்யும் முழு மூச்சின் கடவுளே நீ இரு பார்வை கோட்டில் ஓர் இதயமாகத் தமிழ...
-
மனித! மருந்திற்காக ஆடு தின்றாய் மாடு தின்றாய் கோழி தின்றாய் மீன் தின்றாய் வரும் காலத்தில் மனிதன...
சிறப்பான கவிதை! நன்றி!
ReplyDeleteசிறப்புடன் வாழ்த்தியமைக்கு அன்பு நன்றிகள் அண்ணா !
Delete