சென்ரியுவாய்த் திருக்குறள்-171-180

குறள் 171:

நடுவின்றி நன்பொருள் வெஃகின் குடிபொன்றிக்

குற்றமும் ஆங்கே தரும்.

உழைக்கா செல்வத்தை

உரிமை கொள்பவன்

குடும்பம் அழியும்

குறள் 172:

படுபயன் வெஃகிப் பழிப்படுவ செய்யார்

நடுவன்மை நாணு பவர்.

ஒன்றை இழந்தால்

இரண்டு போகுமென்பவர்

நீதிக்கு அஞ்சுபவர்

குறள் 173:

சிற்றின்பம் வெஃகி அறனல்ல செய்யாரே

மற்றின்பம் வேண்டு பவர்.

அகிலத்தின்

பேரின்பம்

அறநெறி இன்பம்

குறள் 174:

இலமென்று வெஃகுதல் செய்யார் புலம்வென்ற

புன்மையில் காட்சி யவர்.

வறுமையிலும்

திருடி வாழதவர்

பேர் அறிஞர்

குறள் 175:

அஃகி அகன்ற அறிவென்னாம் யார்மாட்டும்

வெஃகி வெறிய செயின்.

பட்டம் படித்தவன்

பகல் கொள்ளை

பயனில்லா நூலறிவு

குறள் 176:

அருள்வெஃகி ஆற்றின்கண் நின்றான் பொருள்வெஃகிப்

பொல்லாத சூழக் கெடும்.

காசுக்கா  அருளை விரும்பியவன்

கம்பி எண்ணுவான்

புழல் சிறையில்

குறள் 177:

வேண்டற்க வெஃகியாம் ஆக்கம் விளைவயின்

மாண்டற் கரிதாம் பயன்.

நண்பனின் காதலியை

மனைவியாக்க துடிப்பவன்

வாழ்க்கை நலம் தராது

குறள் 178:

அஃகாமை செல்வத்திற்கு யாதெனின் வெஃகாமை

வேண்டும் பிறன்கைப் பொருள்.

செல்வம் மென்மேலும் வளர

பிறர் கைப்பொருளை

விரும்பாதே

குறள் 179:

அறனறிந்து வெஃகா அறிவுடையார்ச் சேரும்

திறன்அறிந் தாங்கே திரு.

பிறர் பொருள் கவரதவனிடம்

திருமகள்

குடி புகுந்தால்

குறள் 180:

இறலீனும் எண்ணாது வெஃகின் விறல்ஈனும்

வேண்டாமை என்னுஞ் செருக்கு.

அடுத்தவர் பொருளை

விரும்பா இதயத்துக்கு

வெற்றி தோல்வி துசி