சென்ரியுவாய்த் திருக்குறள் - 21 to 40

குறள் 21:

ஒழுக்கத்து நீத்தார் பெருமை விழுப்பத்து

வேண்டும் பனுவல் துணிவு

ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

துறவிகள்

ஆசையில்லா ஒழுக்கம்

சிறந்த நூல்...!

பிறப்பு நூல் சிறப்பே

உறுதியான

ஒழுக்கம்...!

மேன்மக்கள்

துறவி ஒழுக்கம்

சரித்திர நூல்...!

குறள் 22:

துறந்தார் பெருமை துணைக்கூறின் வையத்து

இறந்தாரை எண்ணிக்கொண் டற்று

ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

நிகரில்லா

அளவுகோல்

இறப்பு பற்று...!

பிறப்பு இறப்பு

கணக்கிடப்படுகிறது

உத்தமர்கள்...!

குறள் 23:

இருமை வகைதெரிந்து ஈண்டுஅறம் பூண்டார்

பெருமை பிறங்கிற்று உலகு ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

நன்மை தீமை

களைவது

நல்லோர் பண்பு...!

இம்மை

மறுமை

துறந்தோர் ஞானி...!

இரண்டில் ஒன்றை

அறுத்தவர்

உலகில் நிலைப்பார்...!

தீமையில்லா

பேரும் புகழும்

பிறப்பு வீடு...!

குறள் 24:

உரனென்னும் தோட்டியான் ஓரைந்தும் காப்பான்

வரனென்னும் வைப்பிற்கோர் வித்தது ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

துறவற நிலத்தின்

விதைகள்

ஐம்பொறிகள்...!

நல் விதைகள்

நாற்றமற்ற ஆசை

வீடுபேறு...!

ஐம் புலன்கள்

உறுதி அங்குசம்

இறைவனுக்கு சமம்...!

குறள் 25:

ஐந்தவித்தான் ஆற்றல் அகல்விசும்பு ளார்கோமான்

இந்திரனே சாலுங் கரி ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

அடங்கா ஆசைக்கு

அடங்குபவர்

இந்திரன்...!

புலன் வழி

அறுத்தவன்

உலகின் கோமான்...!

ஐய்புலன்

ஒழித்தவன்

வான்புகழ் மன்னன்...!

குறள் 26:

செயற்கரிய செய்வார் பெரியர் சிறியர்

செயற்கரிய செய்கலா தார். ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

பிச்சைக்காரன்

இரத்த தானம்

மேன்மக்கள்...!

பணக்காரனிடம் இல்லை

ஏழையிடம் உள்ளது

தான தருமங்கள்...!

இறைவனின் பண்பு

மகனிடம்

சிறியோர்  பெரியோர்..!

குறள் 27:

சுவைஒளி ஊறுஓசை நாற்றமென ஐந்தின்

வகைதெரிவான் கட்டே உலகு. ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

ஐந்தின் சுவை

மறந்தவன்

மனித கடவுள்...!

சுவை அறுத்தவன்

பின்...

வசப்படும் உலகம்...!

ஆறில் ஐந்தை

அறுப்பவன்

அறிவில் உயர்ந்தவன்...!

குறள் 28:

நிறைமொழி மாந்தர் பெருமை நிலத்து

மறைமொழி காட்டி விடும். ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

இம்மை மறுமை

பேசும் நூல்கள்

இறவா மக்கள்...!

நிறைமொழி

மறைமொழி

அழியா மந்திரம்...!

நாவின் சுத்தம்

நூலின் வடிவில்

சான்றோர்கள்...!

குறள் 29:

குணமென்னும் குன்றேறி நின்றார் வெகுளி

கணமேயும் காத்தல் அரிது. ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

நற்ப்பண்பு

சிலநொடியில் அழிந்திடும்

பெரியோர் கோவம்...!

நிலைக்கவில்லை

பெரியோர் கோவம்

நீரின் மேல் எழுத்துப் போல்...!

மலை துளி கோவம்

புன்னகை தாகம்

பெரியோர்பண்பு...!

குறள் 30:

அந்தணர் என்போர் அறவோர்மற் றெவ்வுயிர்க்கும்

செந்தண்மை பூண்டொழுக லான். ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

அண்ட உயிர்களுக்கு

அன்பு செலுத்துபவன்

அந்தணர்...!

உலகின்

சரி பாதி

அந்தணர் அன்பு...!

நிறைவோ குறைவோ

அறியா அந்தணர்

அன்பில் உயர்ந்தவர்...!

குறள் 31:

சிறப்புஈனும் செல்வமும் ஈனும் அறத்தினூஉங்கு

ஆக்கம் எவனோ உயிர்க்கு. ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

செல்வம் சிறப்பு

ஈடில்லை

நல்லறம்...!

மழை செழிப்பு

மனிதன் சிறப்பு

நல் அறவழி....!

சொலவம் சிறப்பு

இல்லா மனிதன்

உயிரற்ற பொம்மை...!

குறள் 32:

அறத்தினூஉங்கு ஆக்கமும் இல்லை அதனை

மறத்தலின் ஊங்கில்லை கேடு. ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

கோடிக்கேடு

ஒரே அறம்

தீரும் பாவங்கள்...!

அறத்தை மறந்தவன்

அறிவை இழக்கிறான்

தீயநிலத்தில்...!

நன்மை விளையும்

நிலத்தில்

மேன்மை செழிக்கும்...!

குறள் 33:

ஒல்லும் வகையான் அறவினை ஓவாதே

செல்லும்வாய் எல்லாஞ் செயல். ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

சமத்துவத்தின்

சந்நிதானம்

அறம்...!

தீயவருக்கும்

தேடிப்புரிக

அறச்செயல்கள்...!

ஜாதிமாதம் பார்க்கா

நல்லறம்

நல் மோட்சம்...!

குறள் 34:

மனத்துக்கண் மாசிலன் ஆதல் அனைத்தறன்

ஆகுல நீர பிற. ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

வெளுத்த ஆடை

அழுக்கில்லா மனம்

ஆடம்பரமில்லா வாழ்க்கை...!

குற்றம் கலைந்தவன்

சுற்றம் பெருகும்

அன்பின் வாசல்...!

வேடங்கள் பலவானாலும்

பாவங்களில்லா மனிதன்

உலகின் கண்...!

குறள் 35:

அழுக்காறு அவாவெகுளி இன்னாச்சொல் நான்கும்

இழுக்கா இயன்றது அறம். ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

அறவழிப் பயணம்

தொடர்கிறது...

அழுக்கின் நான்கு...!

தீயஆசை பொறாமை

கோவம் அறுத்தது

பரிசுத்த ஆன்மா...!

அடுத்தவன் புகழ்

வாழ்க்கையின் படிக்கட்டு

நான்கை விலக்கினால்...!

குறள் 36:

அன்றறிவாம் என்னாது அறஞ்செய்க மற்றது

பொன்றுங்கால் பொன்றாத் துணை. ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

நொடிகள் மறவா

அறம்...

இறவாபடிகள்...!

உடலின்றி துணை

உலகில்

காலம் கடத்தா அறம்...!

வயதுகள் தேடா நல்லறம்

வாழ்கையின்

துணை வரம்...!

குறள் 37:

அறத்தாறு இதுவென வேண்டா சிவிகை

பொறுத்தானோடு ஊர்ந்தான் இடை. ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

இறைவன் பல்லாக்கு

இதயமும் சென்றது

அறம் துறந்தார்...!

இன்பம் துன்பம்

பல்லாக்கில் இல்லை

அறத்தில் உள்ளது...!

அளவில்லா அறம்

ஆண்டவன் பல்லாக்கு

துறந்தார் தீயவழி...!

குறள் 38:

வீழ்நாள் படாஅமை நன்றாற்றின் அஃதொருவன்

வாழ்நாள் வழியடைக்கும் கல். ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

வாழும் நாள்

வாழ்க அறம்

பிறவா கல்...!

கழியா அறம்

கைமேல் பலன்

வாழ்க்கை சீர்...!

பிறவிதுறவறம்

ஈடில்லா நாட்கள்

திரும்பா கல்...!

குறள் 39:

அறத்தான் வருவதே இன்பம் மற்றெல்லாம்

புறத்த புகழும் இல. ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

தூயறம்

இன்பத்தருணம்

வாழ்க புகழ்...!

அறத்தின் இன்பம்

ஆழ்கடல் துன்பம்

தூய மனது..!

அறத்தை நாடதோர்

பிறவழி இன்பதுன்பம்

பேர் அற்றது...!

குறள் 40:

செயற்பால தோரும் அறனே ஒருவற்கு

உயற்பால தோரும் பழி. ஹிஷாலீ சென்ரியுக்கள்

சிறார் திறமை

பெரியோர் புகழ்வது

உயர்ந்த அறம்...!

புகழ் மறந்து

அறம் புரிந்தது

பழியாபுகழ்...!

பழி பாவம்

தீர்க்கும் மருந்து

அறனே...!