காதால் அழிவின் ஓசை ...!

இமை மூடி 

இதயம் வருடி 

பேசும் ஆசை தான் 

கவிதை என்பார்கள் 

நானோ !

அழிவின் ஓசை என்பேன் 

ஏன் தெரியுமா ...?

இதயம் இரண்டாகும் 

இமைகள் நான்காகும் 

உயிர்கள் மற்றும் ஒன்றானால் 

வாழ்வேது கண்ணில் 

வளம் மேது சொல்லில் 

இதோ 

தவமிருந்த தாய் 

தலை வலியானாள் 

தந்தையோ வேலியானார் 

உடன் பிறந்தவர்கள் 

உதாசினப்படுத்த 

உயிரானவள் 

மயிராய் போனதால் 

காதல் தோல்வியானது 

காலம் வேள்வியானது 

கடைக்கண் பட்டாலே 

கால்கள் ஓடுகிறது 

மதுவைத் தேடி 

மனதோ வெறுக்கிறது   

மரணத்தை தேடி 

எல்லாம் ஒன்றானால் 

எதற்கு உயிர் என்று 

அழிந்துவிட்டேன் 

ஆகாயத்தில்....!